Bəs görəsən Azərbaycanda şiəlik kimi və niyə narahat etməlidir? Şiəliyin məhdudlaşdırılması bu günün dünyasında daha çox kimlərin narahatlıq dairəsindədir? Ötən yazılarda Amerikanın şəliyə qarşı İŞİD, Əl-Qaidə və sair kimi qruplaşmaları yaratmasından söhbət açmışdıq. Birmənalıdır ki, ABŞ-ın şiəliyə qarşı hədəfi də məhz Amerikanın əlində olan yalançı demokratiya şousunun sonunu gətirən həqiqi idioloji cərəyan olmasıdır. İran-İraq-Yəmən-Suriya-Livan Azərbaycan da daxil olmaqla bir çox ölkələrdə köklü əqidəyə çevrilən şiəlik Qərbin həmişə aradan qaldırmağa çalışdığı planlarındandır. Bu da təsadüfi deyil, şiəlik zülmün, istismar maşınının susdurulmasında ölümsüz Aşura məktəbinə malikdir. Buna görə də ABŞ bu ölkələrin bəzilərinə idioloji, bəzilərinə silahlı təsir göstərməklə bu baxışı hədəfə alıb. Azərbaycana anti-şiə baxışları elə müstəqilliyimizin ilkin illərindən ölkəmizdə görünməyə başladı. Heç təsadüfi deyil ki, bir çox dini sektaların ölkədə geniş təsirləri, yatırımlar həyata keçirməsi arxasındada gizlənən plan şiəlikdir. 1994-95-ci illərdə ölkədə təkfirçi cərəyanların İslam adlı layihəsi bu sistemin sovetlərdən sonra müəyyən məlumatsızlıq vəziyyətində “irtica islam” adlı cərəyan bu məsələdə planın icrası üçün atılan addım idi. Qərb Azərbaycanın qonşuluğunda yerləşən və xalq olaraq iki hissəyə bölünən İranın varlığını da gözönündən qaçırmırdı. Lakin illər keçdikcə təkfirçiliyin arzuolunan nəticə verməyəcəyini görən Qərb Azərbaycanda bu gün dünyada tətbiq etdiyi İslamın təhlükə mexanizmini işləməyə başladı. 2002-2003-cü illərin “yaşıl inqilab” adlı termini də qərbin İran modelinin güya Azərbaycanda inqilaba hazırlaşmaq kimi absurd ideyası ilə həqiqətdə heç bir potensialı olmayan islam dövləti təhlükəsi təbilini vurdu. Nəticədə mədrəsələr qapandı, dini tədrislə məşğul olan məktəblər oyundan çıxarıldı. Lakin sonrakı illər Qərb və Sionist birliyinə anlatdı ki, Azərbaycanda şiəlik stimulu təkcə maarifə bağlı deyil. Buna görə də 2006-2010-cu illəri əhatə edən güya ölkədə şiələrin İsrail konsulluğuna qarşı terror, ardınca məscid söküntüsü, hicab qadağasına etiraz edən dindarları irtica qüvvə kimi vermək ölkədə xalqa şiəliyin təhlükə amili olmasını aşılamaq üçün oynanılan oyun idi. 2010-cu ildə bu işin bir daha Azərbaycanı lərzəyə gətirən reallığı bütün bu addımların effeksiz hala gətirən səbəbini aydınlatdı: AŞURA! Azərbaycanda baş qaldıran Aşura mərasimlərinin reperessiya tarixlərinə ötən yazılarda toxunmuşduq. İsrail və Amerika mütəfiqliyi dünya şiəsini birləşdirən mehvər, Aşuranın yaşama gücü qorunduqca şiəliyin Qərb modelinə çevrilməyəcəyi hədəfini dəyişmək üçün şiəliyin lokallaşdırması istiqamətində addımlar növbəti müstəviyə qədəm qoydu. Ölkədə Aşuranı yaşada bilən hər bir nöqtə hədəfləndi. Qara bayraqlara alternativ milli bayraqlar, sinə vurmağa alternativ qanvermə, əza rəmzlərinə alternatik şəhid şəkilləri və sair və ilaxır gündəmə gətirildi. Əlbəttə, haqlı olaraq kimlərsə milli dəyərlərimizin olması fikrini müsbət də qarşılaya bilər. Şübhəsiz bu müsbətdir, lakin niyə alternativ? Məyər biz Quran və Konsitusiyaya əl basanda birini digəri ilə əvəzlədikmi? Hərənin öz yeri və öz məfhumu var. Bəs niyə Aşura atributları yalnız və yalnız alternativlər tələb etdi? Cavab bəlli idi, Aşura dəyişdirilməyənə qədər, onun həqiqətinə təsir edilməyənə qədər heç zaman modern islam- şiəlik yaratmaq mümkün olmayacaq. Şübhəsiz bu istiqamətdə bütün, tam Aşura seqmentlərini özündə ehtiva edən ən kiçik detallar dəyişilməyə məruz qalmalı idi. Bu növhələrin milliləşməsindən başlayaraq ruhanilərin milliləşməsi kimi əslində mərkəzdən uzaqlaşdırılaraq köklü dəyərlərə zərbə planı icra edilməyə başladıldı. Dini mətbuat çökdürüldü. Şiə əqidəsinə əsasli dəlillər gətirən bütün kitabların ölkədə satışı yasaqlandı. Dini tədbirlər tamam məhdud və təsirsiz hala gətirildi, bayraq və bu kimi bütün atributlar, hətta dini təqvimlər belə ölkənin təhlükəli xammalına çevrildi. Aşura yüklü ruhanilərlə yanaşı Aşura mühafizləri inanclılar reperessiya dalğasi ilə geniş həbslərlə üzləşdi. Bu günün Aşurası bütün məhdudiyyətlərinə əhatəsində növbəti İslam təqvimini Azərbaycanda çevirməyə çalışır.
Hakimiyyətin son hazırlığı : AŞURA 10-cu hissə
Bəs görəsən Azərbaycanda şiəlik kimi və niyə narahat etməlidir? Şiəliyin məhdudlaşdırılması bu günün dünyasında daha çox kimlərin narahatlıq dairəsindədir?
Ötən yazılarda Amerikanın şəliyə qarşı İŞİD, Əl-Qaidə və sair kimi qruplaşmaları yaratmasından söhbət açmışdıq. Birmənalıdır ki, ABŞ-ın şiəliyə qarşı hədəfi də məhz Amerikanın əlində olan yalançı demokratiya şousunun sonunu gətirən həqiqi idioloji cərəyan olmasıdır. İran-İraq-Yəmən-Suriya-Livan Azərbaycan da daxil olmaqla bir çox ölkələrdə köklü əqidəyə çevrilən şiəlik Qərbin həmişə aradan qaldırmağa çalışdığı planlarındandır. Bu da təsadüfi deyil, şiəlik zülmün, istismar maşınının susdurulmasında ölümsüz Aşura məktəbinə malikdir. Buna görə də ABŞ bu ölkələrin bəzilərinə idioloji, bəzilərinə silahlı təsir göstərməklə bu baxışı hədəfə alıb.
Azərbaycana anti-şiə baxışları elə müstəqilliyimizin ilkin illərindən ölkəmizdə görünməyə başladı. Heç təsadüfi deyil ki, bir çox dini sektaların ölkədə geniş təsirləri, yatırımlar həyata keçirməsi arxasındada gizlənən plan şiəlikdir. 1994-95-ci illərdə ölkədə təkfirçi cərəyanların İslam adlı layihəsi bu sistemin sovetlərdən sonra müəyyən məlumatsızlıq vəziyyətində “irtica islam” adlı cərəyan bu məsələdə planın icrası üçün atılan addım idi. Qərb Azərbaycanın qonşuluğunda yerləşən və xalq olaraq iki hissəyə bölünən İranın varlığını da gözönündən qaçırmırdı. Lakin illər keçdikcə təkfirçiliyin arzuolunan nəticə verməyəcəyini görən Qərb Azərbaycanda bu gün dünyada tətbiq etdiyi İslamın təhlükə mexanizmini işləməyə başladı. 2002-2003-cü illərin “yaşıl inqilab” adlı termini də qərbin İran modelinin güya Azərbaycanda inqilaba hazırlaşmaq kimi absurd ideyası ilə həqiqətdə heç bir potensialı olmayan islam dövləti təhlükəsi təbilini vurdu. Nəticədə mədrəsələr qapandı, dini tədrislə məşğul olan məktəblər oyundan çıxarıldı. Lakin sonrakı illər Qərb və Sionist birliyinə anlatdı ki, Azərbaycanda şiəlik stimulu təkcə maarifə bağlı deyil. Buna görə də 2006-2010-cu illəri əhatə edən güya ölkədə şiələrin İsrail konsulluğuna qarşı terror, ardınca məscid söküntüsü, hicab qadağasına etiraz edən dindarları irtica qüvvə kimi vermək ölkədə xalqa şiəliyin təhlükə amili olmasını aşılamaq üçün oynanılan oyun idi. 2010-cu ildə bu işin bir daha Azərbaycanı lərzəyə gətirən reallığı bütün bu addımların effeksiz hala gətirən səbəbini aydınlatdı: AŞURA!
Azərbaycanda baş qaldıran Aşura mərasimlərinin reperessiya tarixlərinə ötən yazılarda toxunmuşduq. İsrail və Amerika mütəfiqliyi dünya şiəsini birləşdirən mehvər, Aşuranın yaşama gücü qorunduqca şiəliyin Qərb modelinə çevrilməyəcəyi hədəfini dəyişmək üçün şiəliyin lokallaşdırması istiqamətində addımlar növbəti müstəviyə qədəm qoydu. Ölkədə Aşuranı yaşada bilən hər bir nöqtə hədəfləndi. Qara bayraqlara alternativ milli bayraqlar, sinə vurmağa alternativ qanvermə, əza rəmzlərinə alternatik şəhid şəkilləri və sair və ilaxır gündəmə gətirildi. Əlbəttə, haqlı olaraq kimlərsə milli dəyərlərimizin olması fikrini müsbət də qarşılaya bilər. Şübhəsiz bu müsbətdir, lakin niyə alternativ? Məyər biz Quran və Konsitusiyaya əl basanda birini digəri ilə əvəzlədikmi? Hərənin öz yeri və öz məfhumu var. Bəs niyə Aşura atributları yalnız və yalnız alternativlər tələb etdi? Cavab bəlli idi, Aşura dəyişdirilməyənə qədər, onun həqiqətinə təsir edilməyənə qədər heç zaman modern islam- şiəlik yaratmaq mümkün olmayacaq.
Şübhəsiz bu istiqamətdə bütün, tam Aşura seqmentlərini özündə ehtiva edən ən kiçik detallar dəyişilməyə məruz qalmalı idi. Bu növhələrin milliləşməsindən başlayaraq ruhanilərin milliləşməsi kimi əslində mərkəzdən uzaqlaşdırılaraq köklü dəyərlərə zərbə planı icra edilməyə başladıldı. Dini mətbuat çökdürüldü. Şiə əqidəsinə əsasli dəlillər gətirən bütün kitabların ölkədə satışı yasaqlandı. Dini tədbirlər tamam məhdud və təsirsiz hala gətirildi, bayraq və bu kimi bütün atributlar, hətta dini təqvimlər belə ölkənin təhlükəli xammalına çevrildi. Aşura yüklü ruhanilərlə yanaşı Aşura mühafizləri inanclılar reperessiya dalğasi ilə geniş həbslərlə üzləşdi.
Bu günün Aşurası bütün məhdudiyyətlərinə əhatəsində növbəti İslam təqvimini Azərbaycanda çevirməyə çalışır.
10-cu hissənin sonu