Bütün təcrübələr bu gün dünyaya verə biləcək ən güclü məktəbi, kapitalizmi ərsəyə gətirdi. Böyük uğurlara imza atan kapitalizm kommunizmdən fərqli olaraq tam azadlıqların sərhədsiz dünyasına üstünlük verdi. İnsanların arzuladığı fantastik azadlıq özlərinin də hiss olunmadan kapitalçının toruna düşən balıq misalı zaman keçdikcə tükəndirməyə davam etdi. Hansısa ölkələr, oradakı xüsusi güclər dünyanın kapital balansına yiyələnib insanlığı mədəni quldarlığa çəkincə bir gün insanın fitrətinə uyğun olaraq haqsızlıqdan bezəcəyini çox yaxşı başa düşür. Anlayır ki, o gün onun ölüm hökmü oxunacaq bir gün olduğu halda güclər idarəçiləri bunula qarşılaşmamaq üçün yeni ideoloji məktəb düşünməlidir. Fikirlərsə verə biləcək bütün mövcud imkanlarını tükədib.
Belə bir məqamda hər bir halı ilə durmadan addımlayan, əsrləri geridə qoyan ideoloji, sağlam bir gen onun narahatlıq amilidir. Bu, İslamdır! İslama uduzmaq, dünyanın yeganə insanı insan olaraq qorumaq gücünə, inkişafa aparmaq qüdrətinə malik bir din bu gün öz mövcudluğunu qorumaq istəyənlərin hədəfindədir.
Yüz il öncə insanları “din geridə qalma əlamətidir”, “din buxovdur”, “din güclülərin kasıbları idarə etmək üçün düşündükləri oyundur”, “din zəiflərin özlərinə ümid vermək üçün axirət dünyası uydurduqları nağıllar aləmidir” deyənlər, zamanın gedişində insanları bununla razı sala bilməyəcəyini anladı. Növbəti mərhələ dinin ümidsizlik, daim zəiflik gətirən, müsəlmanların heç zaman uğur əldə edə bilməyən sonuncu xalqlar olduğunu, elmi tənəzzül, mədəni geriləmə səbəbi olaraq göstərilərsə, getdikcə insanların bu məsələdə də fikrində fərqli dəyişikliklər özünü İslama daha çox üz tutan kütlənin varlığında göstərdi.
Bunun üçün İslamın dağıdıcı, terrorçu təqdimatı, qorxu yaradaraq insanları bu dinə düşmən olma mərhələsi oldu. Bunun üçün ən əlverişli tərəfdaş bir zamanlar İslamın daxilində yaradılmış qara yara, heç bir məzhəbin qəbul etmədiyi vəhhabi-xəvaric iş birliyi ən gözəl seçim idi. Xaricdə din libasına bürünmüş müqəddəsbazların mövqeyini anlamaq üçün bircə bunu görmək kifayət idi ki, xəvaric siyasi cərəyanın hədəfi həmişə İslam və müsəlman dünyası olub. Baxmayaraq ki, dünyanın müxtəlif nöqtələrində dəhşətli işgəncələrə məruz qalan müsəlmanların dünyaya aşkar çağırışı xəvaricin də qulağından kənar deyildi. Lakin plan, yaradılma səbəbi, idarəçilərin göstərişi onları İslamın daxilində parçalama ünsürü olaraq zamanla böyük fitnələr törətdikləri kimi müasir dövr üçün onlar daha dəhşətli planın iştirakı ilə dinin növbəti baş ağrısı üçün hərəkətə keçirildilər.
İŞİD, Əl-Qadiə, Nusra və onlarla belə təşkilatlar. Azərbaycanda da zamanla törəmələrinin fəaliyyəti diqqətə alınan bu terror təşkilatlarının hədəfi İslamın dünya miqyasında dağıdıcı, öldürücü, qorxunc və dəhşət saçıcı bir din olaraq göstərmələri hamının seyr etdiyi məşhur cinayətlərin onlar tərəfindən imzalanmasına rəvac verdi. On illərlə dünyanın yalnız müsəlmanlar yaşayan hissələrini qan gölünə döndərən bu siyasi cərəyanın hər bir addımı, adi videoları bloklayan sosial media tərəfindən ciddi cəhdlə tirajlaması bəlli bir ssenarinin icrasından xəbər verirdi. İnsanları terror qurbanı edən bu qruplaşma çox keçmir ki, canlı qətliamlar, dəhşətli ölüm səhnələrini “Allahu Əkbər” çağırışı ilə hədəflənmiş addım olaraq çox böyük uğurla icra etməyə başlayır.
Şübhəsiz bu hal uzun illər dünyada müsəlmanlar, örtüklü qadın və saqqallı kişilər haqqında qorxunc bir mənzərə formalaşdırdı ki, kainatın hər bir nöqtəsində müsəlmanlar rahat yaşayışdan məhrum olsunlar.
Qeyd olunası fakt artıq məğlubiyyətə uğrayan ideoloji məktəblərin əllərində olan böyük media resursu sayəsində bu hadisələrin tirajlanması onların mövcud məsələdə vaxt udmasından başqa bir şey olmayacaqdı. Lakin bu vaxtın gedişinə ümid bəsləyənlər qeyd olunan zaman üçün müxtəlif yollar düşünərək alternativlər tapmaq, əks halda isə İslamın zərbə altına qoyulması üçün növbəti addımlar düşünülməsi bu vəziyyətin tək və mümkün variantı idi.
Ardı var...
Hədəf İslamdır. 5-ci hissə. Mümkün və son idiologiya
Bütün təcrübələr bu gün dünyaya verə biləcək ən güclü məktəbi, kapitalizmi ərsəyə gətirdi. Böyük uğurlara imza atan kapitalizm kommunizmdən fərqli olaraq tam azadlıqların sərhədsiz dünyasına üstünlük verdi. İnsanların arzuladığı fantastik azadlıq özlərinin də hiss olunmadan kapitalçının toruna düşən balıq misalı zaman keçdikcə tükəndirməyə davam etdi. Hansısa ölkələr, oradakı xüsusi güclər dünyanın kapital balansına yiyələnib insanlığı mədəni quldarlığa çəkincə bir gün insanın fitrətinə uyğun olaraq haqsızlıqdan bezəcəyini çox yaxşı başa düşür. Anlayır ki, o gün onun ölüm hökmü oxunacaq bir gün olduğu halda güclər idarəçiləri bunula qarşılaşmamaq üçün yeni ideoloji məktəb düşünməlidir. Fikirlərsə verə biləcək bütün mövcud imkanlarını tükədib.
Belə bir məqamda hər bir halı ilə durmadan addımlayan, əsrləri geridə qoyan ideoloji, sağlam bir gen onun narahatlıq amilidir. Bu, İslamdır! İslama uduzmaq, dünyanın yeganə insanı insan olaraq qorumaq gücünə, inkişafa aparmaq qüdrətinə malik bir din bu gün öz mövcudluğunu qorumaq istəyənlərin hədəfindədir.
Yüz il öncə insanları “din geridə qalma əlamətidir”, “din buxovdur”, “din güclülərin kasıbları idarə etmək üçün düşündükləri oyundur”, “din zəiflərin özlərinə ümid vermək üçün axirət dünyası uydurduqları nağıllar aləmidir” deyənlər, zamanın gedişində insanları bununla razı sala bilməyəcəyini anladı. Növbəti mərhələ dinin ümidsizlik, daim zəiflik gətirən, müsəlmanların heç zaman uğur əldə edə bilməyən sonuncu xalqlar olduğunu, elmi tənəzzül, mədəni geriləmə səbəbi olaraq göstərilərsə, getdikcə insanların bu məsələdə də fikrində fərqli dəyişikliklər özünü İslama daha çox üz tutan kütlənin varlığında göstərdi.
Bunun üçün İslamın dağıdıcı, terrorçu təqdimatı, qorxu yaradaraq insanları bu dinə düşmən olma mərhələsi oldu. Bunun üçün ən əlverişli tərəfdaş bir zamanlar İslamın daxilində yaradılmış qara yara, heç bir məzhəbin qəbul etmədiyi vəhhabi-xəvaric iş birliyi ən gözəl seçim idi. Xaricdə din libasına bürünmüş müqəddəsbazların mövqeyini anlamaq üçün bircə bunu görmək kifayət idi ki, xəvaric siyasi cərəyanın hədəfi həmişə İslam və müsəlman dünyası olub. Baxmayaraq ki, dünyanın müxtəlif nöqtələrində dəhşətli işgəncələrə məruz qalan müsəlmanların dünyaya aşkar çağırışı xəvaricin də qulağından kənar deyildi. Lakin plan, yaradılma səbəbi, idarəçilərin göstərişi onları İslamın daxilində parçalama ünsürü olaraq zamanla böyük fitnələr törətdikləri kimi müasir dövr üçün onlar daha dəhşətli planın iştirakı ilə dinin növbəti baş ağrısı üçün hərəkətə keçirildilər.
İŞİD, Əl-Qadiə, Nusra və onlarla belə təşkilatlar. Azərbaycanda da zamanla törəmələrinin fəaliyyəti diqqətə alınan bu terror təşkilatlarının hədəfi İslamın dünya miqyasında dağıdıcı, öldürücü, qorxunc və dəhşət saçıcı bir din olaraq göstərmələri hamının seyr etdiyi məşhur cinayətlərin onlar tərəfindən imzalanmasına rəvac verdi. On illərlə dünyanın yalnız müsəlmanlar yaşayan hissələrini qan gölünə döndərən bu siyasi cərəyanın hər bir addımı, adi videoları bloklayan sosial media tərəfindən ciddi cəhdlə tirajlaması bəlli bir ssenarinin icrasından xəbər verirdi. İnsanları terror qurbanı edən bu qruplaşma çox keçmir ki, canlı qətliamlar, dəhşətli ölüm səhnələrini “Allahu Əkbər” çağırışı ilə hədəflənmiş addım olaraq çox böyük uğurla icra etməyə başlayır.
Şübhəsiz bu hal uzun illər dünyada müsəlmanlar, örtüklü qadın və saqqallı kişilər haqqında qorxunc bir mənzərə formalaşdırdı ki, kainatın hər bir nöqtəsində müsəlmanlar rahat yaşayışdan məhrum olsunlar.
Qeyd olunası fakt artıq məğlubiyyətə uğrayan ideoloji məktəblərin əllərində olan böyük media resursu sayəsində bu hadisələrin tirajlanması onların mövcud məsələdə vaxt udmasından başqa bir şey olmayacaqdı. Lakin bu vaxtın gedişinə ümid bəsləyənlər qeyd olunan zaman üçün müxtəlif yollar düşünərək alternativlər tapmaq, əks halda isə İslamın zərbə altına qoyulması üçün növbəti addımlar düşünülməsi bu vəziyyətin tək və mümkün variantı idi.
Ardı var...