Qərb ölkələrində ifadə azadlığı və düşüncələrini ifadə etmək hüququ bəhanəsi ilə Qurani-Kərimə hücumlar tez-tez təkrarlanır. Bu ölkələrində İsrailin Fələstin xalqına qarşı cinayətlərinin istənilən tənqidi sərt tənqidlə qarşılanır. Bildirilib ki, Necla Mahfuzun “Əl-Cəzirə” üçün yazdığı məqalə Qərbin insan haqları və ifadə azadlığı ilə bağlı ikiüzlülüyünü açıq şəkildə ortaya qoyub.
“Son illərdə Qərbdə Qurani-Kərimə qarşı çoxsaylı hücumlar olub, ifadə azadlığı şüarı altında Qərb siyasətçiləri tərəfindən dəstəklənib, qanuniləşdirilib və təriflənib.
Bu siyasətçilər antisemitizm kimi təyin etdikləri şeylə qarşılaşdıqda bütün dünyada rezonans doğuran fəryadlar qaldıranlardır.
Maraqlıdır ki, bəzi insanlar bilərəkdən və istəyərək Qurani-Kərimi təhqir etmək üçün müsəlman dini günlərini seçirlər. 2021-ci ildə hollandiyalı ifrat sağçı siyasətçi Geert Wilders Ramazan ayında Twitter-də “İslama yox, Ramazana yox, İslam dininin azadlığına yox” başlığı ilə video paylaşıb.
Qərb mediasında Quran yandırıldıqda və ya Hz. Muhəmməd (s) təhqir olunduqda həmişə hay-küy olur. Amma müsəlmanların müqəddəs məkanlarına hücumu edənləri qınamaq əvəzinə, hücumdan hiddətlənən müsəlmanlara hücum edir və onları azadlıq düşməni kimi qələmə verirlər!
Ona görə də soruşuruq: İslama qarşı bütün bu ittihamlar niyə? Heç kim onları İslamı seçməyə məcbur etməyib. İslam dininin ardıcılları dünyaya hakim deyillər. Heç kimin haqqını tapdalamadılar, heç bir ölkəni işğal etmədilər.
Müsəlmanların imanının bilərəkdən aşağılanması onların müqəddəs kitablarının təkrar yandırılması ilə məhdudlaşmır.
2012-ci ildə “Müsəlmanların məsumluğu” adlı təhqiredici film nümayiş olundu. Daha sonra Fransız jurnalı Charlie Hebdo, Hz. Peyğəmbərin (s) müqəddəsliyini təhqir edən karikaturalar dərc etdirməsi bütün dünya müsəlmanlarının geniş etirazına səbəb olub. Lakin bütün bunlara məhəl qoyulmadı. Fransa prezidenti də bu hərəkəti pisləməkdən çəkinib və fikir azadlığı adlandırdığı şeyi müdafiə edib.
Müsəlmanlar Quranı təhqir etməyin qadağan edilməsi ilə bağlı razılığa gəlsələr də, Qərb və Amerika BMT-nin İnsan Haqları Şurasının bu hərəkəti pisləməsinə mane oldu.
Bununla belə, Qərb ölkələrində bir çox insan İsrail rejiminin Qəzza zolağında törətdiyi soyqırımına etiraz etdikləri üçün təhlükəsizlik qüvvələri tərəfindən təhqir və təzyiqlərə məruz qalıb.
Bəziləri Quranı yandırmağın siyasi məqsəd daşıdığını düşünsələr də, müsəlmanların müqəddəs kitabına hər hansı bir hücumu qanuni saymaqla iki milyard müsəlmanın hisslərini heçə sayırlar. Lakin bu əməllərin heç biri bu dindən heç nəyi azaltmaz və onun ardıcıllarını məhdudlaşdırmaz.
Bu cür hərəkətlər hətta başqalarının bu səmavi kitabların məzmununu öyrənmək üçün maraq doğura bilər. Bu, onların İslam və müsəlmanlar haqqında təhrif olunmuş imicini düzəltməyə səbəb ola bilərdi və baş verənlər də məhz belə oldu.
İsveç hökuməti Tövratın yandırılmasına icazə verməsə də, İslam düşmənlərinə dəfələrlə Quranı yandırmağa icazə verib. Bir çox Qərb siyasətçiləri Quranın yandırılmasına qarşı etirazları pisləyir, onları inanc azadlığının pozulması kimi qiymətləndirir və müsəlman inanclarının təhqir olunmasını məqbul və normal hesab edirlər.
İsveçin Stokholm Universitetinin hüquq professoru Martin Şulter yazıb ki, Quranın qanuna uyğun yandırılması müsəlmanlara deyil, İslam dininə hücumdur.
Qərb siyasətçiləri bundan sui-istifadə edərək İslamın müqəddəsliyini təhqir edirlər.
2010-cu ildə Amerikalı yevangelist keşiş Terri Cons Floridadakı kilsəsinin qarşısında Quranları yandırmağa söz vermişdi və bir il sonra onun ardıcılları da eyni şeyi etdilər.
2012-ci ildə bəzi NATO əsgərləri Quranın bir nüsxəsini yandıraraq ABŞ-ın Əfqanıstandakı bazasında zibil qutusuna atması qanlı etirazlara səbəb olmuşdu.
Danimarkalı ekstremist siyasətçi Rasmus Paludan 2017-ci ildən bəri bir neçə dəfə Quranları yandırıb. Müşahidəçilər onun seçkilərdə qalib gəlməsinə kömək edəcək populyarlıq qazanmaq məqsədi güdür, lakin siyasi məqsədlər üçün nifrət yaymaq üçün ifadə azadlığından istifadə edir.
Əsl problem nifrət yayan ifrat sağçılar deyil, Avropa və Amerikada bu siyasi hərəkata seçicilərin sayının artmasıdır.
İnsan nə qədər inkişaf etmiş, mədəni və humanistdirsə, başqalarının inanclarına bir o qədər hörmətlə yanaşır, onların müqəddəs dəyər və rəmzlərini pozmur, başqalarının inanclarını açıq və ya dolayısı ilə heç bir şəkildə qiymətləndirməz.
İfadə azadlığı altında Qərbin Qurana hörmətsizliyi
Qərb ölkələrində ifadə azadlığı və düşüncələrini ifadə etmək hüququ bəhanəsi ilə Qurani-Kərimə hücumlar tez-tez təkrarlanır. Bu ölkələrində İsrailin Fələstin xalqına qarşı cinayətlərinin istənilən tənqidi sərt tənqidlə qarşılanır. Bildirilib ki, Necla Mahfuzun “Əl-Cəzirə” üçün yazdığı məqalə Qərbin insan haqları və ifadə azadlığı ilə bağlı ikiüzlülüyünü açıq şəkildə ortaya qoyub.
“Son illərdə Qərbdə Qurani-Kərimə qarşı çoxsaylı hücumlar olub, ifadə azadlığı şüarı altında Qərb siyasətçiləri tərəfindən dəstəklənib, qanuniləşdirilib və təriflənib.
Bu siyasətçilər antisemitizm kimi təyin etdikləri şeylə qarşılaşdıqda bütün dünyada rezonans doğuran fəryadlar qaldıranlardır.
Maraqlıdır ki, bəzi insanlar bilərəkdən və istəyərək Qurani-Kərimi təhqir etmək üçün müsəlman dini günlərini seçirlər. 2021-ci ildə hollandiyalı ifrat sağçı siyasətçi Geert Wilders Ramazan ayında Twitter-də “İslama yox, Ramazana yox, İslam dininin azadlığına yox” başlığı ilə video paylaşıb.
Qərb mediasında Quran yandırıldıqda və ya Hz. Muhəmməd (s) təhqir olunduqda həmişə hay-küy olur. Amma müsəlmanların müqəddəs məkanlarına hücumu edənləri qınamaq əvəzinə, hücumdan hiddətlənən müsəlmanlara hücum edir və onları azadlıq düşməni kimi qələmə verirlər!
Ona görə də soruşuruq: İslama qarşı bütün bu ittihamlar niyə? Heç kim onları İslamı seçməyə məcbur etməyib. İslam dininin ardıcılları dünyaya hakim deyillər. Heç kimin haqqını tapdalamadılar, heç bir ölkəni işğal etmədilər.
Müsəlmanların imanının bilərəkdən aşağılanması onların müqəddəs kitablarının təkrar yandırılması ilə məhdudlaşmır.
2012-ci ildə “Müsəlmanların məsumluğu” adlı təhqiredici film nümayiş olundu. Daha sonra Fransız jurnalı Charlie Hebdo, Hz. Peyğəmbərin (s) müqəddəsliyini təhqir edən karikaturalar dərc etdirməsi bütün dünya müsəlmanlarının geniş etirazına səbəb olub. Lakin bütün bunlara məhəl qoyulmadı. Fransa prezidenti də bu hərəkəti pisləməkdən çəkinib və fikir azadlığı adlandırdığı şeyi müdafiə edib.
Müsəlmanlar Quranı təhqir etməyin qadağan edilməsi ilə bağlı razılığa gəlsələr də, Qərb və Amerika BMT-nin İnsan Haqları Şurasının bu hərəkəti pisləməsinə mane oldu.
Bununla belə, Qərb ölkələrində bir çox insan İsrail rejiminin Qəzza zolağında törətdiyi soyqırımına etiraz etdikləri üçün təhlükəsizlik qüvvələri tərəfindən təhqir və təzyiqlərə məruz qalıb.
Bəziləri Quranı yandırmağın siyasi məqsəd daşıdığını düşünsələr də, müsəlmanların müqəddəs kitabına hər hansı bir hücumu qanuni saymaqla iki milyard müsəlmanın hisslərini heçə sayırlar. Lakin bu əməllərin heç biri bu dindən heç nəyi azaltmaz və onun ardıcıllarını məhdudlaşdırmaz.
Bu cür hərəkətlər hətta başqalarının bu səmavi kitabların məzmununu öyrənmək üçün maraq doğura bilər. Bu, onların İslam və müsəlmanlar haqqında təhrif olunmuş imicini düzəltməyə səbəb ola bilərdi və baş verənlər də məhz belə oldu.
İsveç hökuməti Tövratın yandırılmasına icazə verməsə də, İslam düşmənlərinə dəfələrlə Quranı yandırmağa icazə verib. Bir çox Qərb siyasətçiləri Quranın yandırılmasına qarşı etirazları pisləyir, onları inanc azadlığının pozulması kimi qiymətləndirir və müsəlman inanclarının təhqir olunmasını məqbul və normal hesab edirlər.
İsveçin Stokholm Universitetinin hüquq professoru Martin Şulter yazıb ki, Quranın qanuna uyğun yandırılması müsəlmanlara deyil, İslam dininə hücumdur.
Qərb siyasətçiləri bundan sui-istifadə edərək İslamın müqəddəsliyini təhqir edirlər.
2010-cu ildə Amerikalı yevangelist keşiş Terri Cons Floridadakı kilsəsinin qarşısında Quranları yandırmağa söz vermişdi və bir il sonra onun ardıcılları da eyni şeyi etdilər.
2012-ci ildə bəzi NATO əsgərləri Quranın bir nüsxəsini yandıraraq ABŞ-ın Əfqanıstandakı bazasında zibil qutusuna atması qanlı etirazlara səbəb olmuşdu.
Danimarkalı ekstremist siyasətçi Rasmus Paludan 2017-ci ildən bəri bir neçə dəfə Quranları yandırıb. Müşahidəçilər onun seçkilərdə qalib gəlməsinə kömək edəcək populyarlıq qazanmaq məqsədi güdür, lakin siyasi məqsədlər üçün nifrət yaymaq üçün ifadə azadlığından istifadə edir.
Əsl problem nifrət yayan ifrat sağçılar deyil, Avropa və Amerikada bu siyasi hərəkata seçicilərin sayının artmasıdır.
İnsan nə qədər inkişaf etmiş, mədəni və humanistdirsə, başqalarının inanclarına bir o qədər hörmətlə yanaşır, onların müqəddəs dəyər və rəmzlərini pozmur, başqalarının inanclarını açıq və ya dolayısı ilə heç bir şəkildə qiymətləndirməz.