Qəzzalı araşdırmaçı və yazıçı Muin Naim iştirak etdiyi bir nəşrdə, "Qəzzəyə heç bir damcı su çatmasa da, o məşhur türk su markasının suyu Qəzzada evlərə basqın edən işğalçı əsgərlərin süfrəsində olmamalı idi” deyib.
Qəzzalı araşdırmaçı və yazıçı Muin Naim qatıldığı bir verilişdə Türkiyənin İsraillə ticarət məsələsi ilə bağlı “Sərbəstlik” verilişində Bülent Şahin Er Değerin qonağı Muin Naim mühüm açıqlamalar verib.
Müharibə zamanı ticarətin dayandırılması lazım olduğunu deyən Naim, ticarətin Qəzzanı necə zəiflətdiyini və işğalçını necə gücləndirdiyini izah edib.
Muin Naim dedi: “Bir israilli iqtisadçının dediyi cümlə: “İordaniya və Türkiyədən ölkəmizə adi pomidor kimi tərəvəz gəlməsəydi, oktyabrın 7-dən sonra 1 dollara İsraildə satılan pomidorun kilosu 10 dollar olardı”. Görün təzyiq nə qədər böyük ola bilərdi. İsraildə tədarük zənciri dayandı. 360 min ehtiyat əsgəri döyüşə çağırdılar, fabriklər, nəqliyyat, hər sahədə dayandı. Təchizat zəncirini idarə edəcək heç kim qalmayıb. İsrailin iki əsas qaynağı var idi: Türkiyə və İordaniya.
2004-cü ildə Paris iqtisadi sazişi var idi. İsrail ilə Fələstin administrasiyası arasında Paris iqtisadi sazişi imzalanıb. Buna uyğun olaraq, fələstinlilərin ticarəti İsrail limanları vasitəsilə həyata keçirilsə belə, Fələstin kodu ilə gedir. İstəyən Ticarət Nazirliyinə gedib baxa bilər. Barkodlarda İsrail ayrı kod, Fələstin isə ayrı koddur.
Qəzzəyə heç bir damcı su girmədiyi halda, Qəzzalıların evlərinə basqın edən işğalçı əsgərlər türk suyu içirdilər. Burada qaranlıq heç nə yoxdur.
Türkiyənin ən çox ixrac etdiyi meyvə və tərəvəzə nə Qəzzanın, nə də Qərb Sahilinin ehtiyacı yoxdur ki, lakin meyvə-tərəvəz ixracı davam edir. Oktyabrın 7-dən sonra həmin işğalçı dövlətin ordusuna, cəmiyyətinə heç bir mal getməməli idi. Qəzzəyə bir damcı su verilmədiyi halda, o məşhur türk su markasının suyu Qəzzada evlərə basqın edən işğalçı əsgərlərin əlində olmamalı idi.
Bu müharibədə Qəzza cəmiyyəti Türkiyədən gələn ticarətlə zəiflədiyi halda, işğalçı dövlətin cəmiyyəti və işğalçı dövlət ordusu gücləndi. Bu ticarəti etmək əslində nə Türkiyənin xeyrinədir, nə də Türkiyənin gələcəyi üçün lazəmdır. Burada tək qazananlar tacirlər, uduzan isə Türkiyənin imicidir” deyə o bildirib.
“Türkiyə və İordaniya İsraillə ticarət etməsəydi, işğalçılara böyük təzyiq edilə bilərdi”
Qəzzalı araşdırmaçı və yazıçı Muin Naim iştirak etdiyi bir nəşrdə, "Qəzzəyə heç bir damcı su çatmasa da, o məşhur türk su markasının suyu Qəzzada evlərə basqın edən işğalçı əsgərlərin süfrəsində olmamalı idi” deyib.
Qəzzalı araşdırmaçı və yazıçı Muin Naim qatıldığı bir verilişdə Türkiyənin İsraillə ticarət məsələsi ilə bağlı “Sərbəstlik” verilişində Bülent Şahin Er Değerin qonağı Muin Naim mühüm açıqlamalar verib.
Müharibə zamanı ticarətin dayandırılması lazım olduğunu deyən Naim, ticarətin Qəzzanı necə zəiflətdiyini və işğalçını necə gücləndirdiyini izah edib.
Muin Naim dedi: “Bir israilli iqtisadçının dediyi cümlə: “İordaniya və Türkiyədən ölkəmizə adi pomidor kimi tərəvəz gəlməsəydi, oktyabrın 7-dən sonra 1 dollara İsraildə satılan pomidorun kilosu 10 dollar olardı”. Görün təzyiq nə qədər böyük ola bilərdi. İsraildə tədarük zənciri dayandı. 360 min ehtiyat əsgəri döyüşə çağırdılar, fabriklər, nəqliyyat, hər sahədə dayandı. Təchizat zəncirini idarə edəcək heç kim qalmayıb. İsrailin iki əsas qaynağı var idi: Türkiyə və İordaniya.
2004-cü ildə Paris iqtisadi sazişi var idi. İsrail ilə Fələstin administrasiyası arasında Paris iqtisadi sazişi imzalanıb. Buna uyğun olaraq, fələstinlilərin ticarəti İsrail limanları vasitəsilə həyata keçirilsə belə, Fələstin kodu ilə gedir. İstəyən Ticarət Nazirliyinə gedib baxa bilər. Barkodlarda İsrail ayrı kod, Fələstin isə ayrı koddur.
Qəzzəyə heç bir damcı su girmədiyi halda, Qəzzalıların evlərinə basqın edən işğalçı əsgərlər türk suyu içirdilər. Burada qaranlıq heç nə yoxdur.
Türkiyənin ən çox ixrac etdiyi meyvə və tərəvəzə nə Qəzzanın, nə də Qərb Sahilinin ehtiyacı yoxdur ki, lakin meyvə-tərəvəz ixracı davam edir. Oktyabrın 7-dən sonra həmin işğalçı dövlətin ordusuna, cəmiyyətinə heç bir mal getməməli idi. Qəzzəyə bir damcı su verilmədiyi halda, o məşhur türk su markasının suyu Qəzzada evlərə basqın edən işğalçı əsgərlərin əlində olmamalı idi.
Bu müharibədə Qəzza cəmiyyəti Türkiyədən gələn ticarətlə zəiflədiyi halda, işğalçı dövlətin cəmiyyəti və işğalçı dövlət ordusu gücləndi. Bu ticarəti etmək əslində nə Türkiyənin xeyrinədir, nə də Türkiyənin gələcəyi üçün lazəmdır. Burada tək qazananlar tacirlər, uduzan isə Türkiyənin imicidir” deyə o bildirib.