İslamda həyatın mənası

Gec-tez hər bir insan özünə həyatın mənası ilə bağlı sual verir. Sualın tərtib edilməsinin özü də inandırıcı dəlildir ki, insan ancaq maddi rifaha can atmaq və ona nail olmaqla razı qala bilməz. Əks halda, imkanlı adamların hər biri həyatın mənasını düşünməklə vaxt itirməz, yalnız öz var-dövlətini artırmaqla məşğul olardı. Bu və ya digər səbəbdən ateizm, yəni Allahın varlığını tamamilə inkar edən və onun ardınca gedən bir insanı həyatın tam mənasızlığı sonda istər-istəməz ümidsizliyin dibsiz uçurumuna aparacaq.

 İnsan inanılmaz dərəcədə mürəkkəb bir dünyanın səbəbsiz yarana bilməyəcəyini düşünsə, bu uçurumdan geri çəkilə və öz varlığının mənasını tapa bilər. Belə düşünmək Allaha iman gətirmək üçün ilk addımdır. Dünyada milyonlarla insan həyatının mənası ilə bağlı suala İslam dinində və İslamın əsas kitabı olan Qurani-Kərimdə cavab tapır. Elmin mədəniyyət hadisəsi kimi mövcud olduğu əsrlər boyu elm adamları və filosoflar çoxlu sayda kitab və məqalələr yazaraq insanın mənası ilə bağlı sualın cavabına yaxınlaşmağı qarşılarına məqsəd qoymuşlar. Müsəlmanlar buna Quranda yazılmış Allahın kəlamı ilə cavab verirlər: “Mən cinləri və insanları mənə bir fayda gətirsinlər deyə deyil, Mənə ibadət etsinlər deyə yaratdım. Axı ibadət onlara faydalıdır”. (51:56) Müsəlmanlar Fövqəluca Allahın bu sözlərinə əsaslanaraq: “Ey Rəbbim, mənim məqsədim Səni tanımaqdır və səy göstərdiyim şey Sənin razılığındır”-deyirlər. Eyni zamanda, həyat yolunda addımlayan müsəlmanlar Allaha düzgün ibadət etmək üçün imanlarını gücləndirmək, özlərində ixlası yetişdirmək, inkişaf etdirmək üçün səy göstərirlər. Onlar da Onun qarşısındakı məsuliyyətlərinə əməl etməyə çalışırlar. İnsanı harada olursa olsun, Allahın onu gördüyünü, bütün düşüncə və niyyətlərini bildiyini dərk etdiyi üçün insanı əxlaqi saflığa aparan yol budur. Allah Quranda buyurur: “Namaz qılın və zəkat verin. Özün üçün gözlədiyin bütün yaxşılıqları Allah yanında taparsan. Həqiqətən, Allah nə etdiklərinizi görəndir” (2:110). Deməli, həyatımızın mənası Yaradanı tanımaqdan, Ona şükür etməkdən və Ona ibadət etməkdən ibarətdir.

 Müəllif: Roman Guivan